Felieton polityczny w świetle teorii perswazji językowej (Политический фельетон в свете теории речевого воздействия)

Książka poświęcona jest kompleksowej analizie strategii i taktyk perswazji językowej, stosowanych we współczesnej felietonistyce politycznej polskiej oraz rosyjskiej.

<br>W ostatnich dekadach polityczny przekaz medialny stał się ważnym przedmiotem badań lingwistycznych zarówno w Polsce, jak na świecie. Zauważa się jednak w kraju brak opracowań z zakresu felietonistyki w aspekcie teorii dyskursu, pragmatycznego projektowania wypowiedzi oraz mechanizmów tworzenia tekstu. Przeprowadzenie niniejszych badań podyktowane zostało potrzebą zaprezentowania polskiemu Czytelnikowi opisu różnych aspektów interpretacji psycholingwistycznej faktów politycznych oraz zastosowania mechanizmów językowej perswazji z punktu widzenia globalnej intencji komunikacyjnej nadawcy felietonu.

<br>Badania lingwistyczne przeprowadzono na obszernym materiale 860 różnorodnych tekstów z zakresu współczesnej felietonistyki politycznej, wyekscerpowanych samodzielnie ze źródeł rosyjsko- i polskojęzycznych, pochodzących z lat 1999–2012. Novum niniejszej pracy stanowi wielokierunkowa analiza lingwistyczna zastosowanych w felietonie politycznym strategii i taktyki; sam felieton zaś potraktowany został jako złożony gatunek publicystyczny, polidyskursywny, sytuujący się na styku trzech rodzajów dyskursu: politycznego, publicystycznego (medialnego) oraz satyrycznego. Specyfika prezentowanych badań zawiera się w lingwistycznym opisie felietonu politycznego jako gatunku w aspekcie teorii dyskursu i lingwistyki tekstu, szczegółowej analizie mechanizmów zmierzających do przekształcenia informacji w tekst satyryczny, w określeniu optymalnej organizacji taktyczno-strategicznej tekstu satyrycznego, należącego do dyskursu medialno-politycznego, w celu zamierzonego oddziaływania światopoglądowego oraz uzyskania u odbiorcy pożądanych reakcji. Przestudiowanie stworzonego przez autorkę korpusu współczesnych felietonów politycznych umożliwiło wyodrębnienie, analizę i opis następujących strategii tekstotwórczych: nazewnictwa i oceny, dyskredytacji, autoprezentacji, fascynacji, ekspresywnej oraz fatycznej.